Tulejowe ogniwo rozłączalne

Wzór użytkowy - tulejowe ogniwo rozłączalne, jest elementem o korpusie ogniwa w kształcie liter C, U lub Ω służący do łączenia odpowiednio dwóch elementów np. lin, pasów, łańcuchów, zawiesi, ogniw, zbloczy, wielokrążków. Spośród wielu rodzajów szekli metalowych wyróżniane są szekle płaskie, których zamknięcie obwodu jarzma roboczego następuje poprzez przełożenie litego trzpienia przez otwory w korpusie szekli wykonanym z kształtownika najbardziej zbliżonego do płaskownika. Trzpień ryglujący, zamykający obwód roboczy jarzma najczęściej odpowiednio zakończony jest gwintem do wkręcania w nagwintowany otwór korpusu szekli względnie do zablokowania go przed wypadnięciem nakrętką. Inną metodą stosowaną do zabezpieczenia trzpienia przed wypadnięciem z otworów korpusu szekli jest jego zabezpieczenie przed wysunięciem na końcu spinką/zawleczką wsuwaną w wykonany otworek w trzpieniu znajdujący się przy jego końcu lub też w uformowane zagłębienie w końcowym fragmencie trzpienia przeznaczone na spinkę/zawleczkę.

Tulejowe ogniwo rozłączalne charakteryzuje się tym, że ma korpus o długości zewnętrznej korpusu L1 z odcinka płaskownika o grubości G wygiętego w połowie jego długości na kształt litery U o kąt 180° o promieniu wewnętrznym wynoszącym 1/2 B2, gdzie grubość płaskownika wynosi G, szerokość płaskownika wynosi B3, szerokość wewnętrzna korpusu szekli jest równa średnicy wygięcia kołowego B2, szerokość rozstawu zewnętrznego ramion korpusu szekli wynosi B1, przy czym wynosi B1=B2+G+G, oraz posiada dwa naprzeciwlegle położone otwory w ramionach korpusu szekli o średnicy D, które to otwory są osadzone w odległości L3 od końców korpusu szekli oraz w odległości L2 od wewnętrznego zagięcia korpusu szekli, a ponadto B1 jest równa długości tulei o średnicy dopasowanej do średnicy otworu D oraz długość i średnica śruby lub sworznia przebiegającego wewnątrz tulei są dopasowane do średnicy wewnętrznej tulei tak, aby utworzyć łożysko suche.