Bloczek fundamentowy

Przedmiotem wynalazku jest bloczek fundamentowy i sposób jego wytwarzania. Bloczek ma zastosowanie w budownictwie - jako element ścian fundamentowych, w szczególności ścian piwnic narażonych na zawilgocenie. Bloczek fundamentowy zawiera element grzejny i charakteryzuje się tym, że w połowie wysokości ma usytuowane w płaszczyźnie poziomej 12 i zatopione w mieszance betonowej siatkę (3) z włókna szklanego oraz ułożony na niej samoregulujący grzejny przewód (1) z wodoszczelną i zabezpieczoną przed wnikaniem obcych ciał stałych końcówką (2). Rozmiar i umiejscowienie grzejnego przewodu (1) jest dobrane tak, że grubość otuliny (4) wynosi co najmniej 10 mm. Sposób wytwarzania bloczka charakteryzuje się tym, że najpierw wypełnia się formę mieszanką betonową do połowy wysokości i po jej zagęszczeniu, zatapia się w niej dystansujące wkładki (5) w dwóch równoległych do dłuższych ścianek (6) rzędach tak, że odległość każdej z narożnych wkładek (5) od najbliższej krótszej ścianki (7) stanowi 1/15 jego długości, odległość każdego rzędu od najbliższej dłuższej ścianki (6) stanowi 1/8 jego szerokości, a odległość każdej z wkładek (5) od dna bloczka stanowi 1/12 jego wysokości. Następnie zatapia się siatkę (3) z włókna szklanego z ułożonym na niej przewodem (1). Odległość przewodu (1) od ścianek formy na całym obwodzie wynosi co najmniej 10 mm tworząc otulinę (4), a jego końcówka (2) przylega do ścianki formy. W następnej kolejności uzupełnia się formę do wysokości grzejnego bloczka mieszanką betonową, którą się zagęszcza. Tak przygotowany bloczek wyjmuje się z formy po upływie od 6 do 10 godzin, a następnie poddaje się go pielęgnacji przez co najmniej 7 dni.